کد مطلب:369454 جمعه 22 بهمن 1395 آمار بازدید:332

دعای 18- و از دعای امام علیه‌السلام بود هنگامی که آنچه از آن می هراسید، از او دور می‌شد یا خواسته‌اش زود روا می‌گشت
 (1) خداوندا بر سرنوشت نیکی که برایم تقدیر کردی و بلایی که از من برگرداندی، تو را سپاس. پس بهره مرا از رحمتت، تندرستی‌ای که اکنون برای من پیش انداخته‌ای، قرار مده که به سبب آنچه دوست دارم، بدبخت شوم و دیگری به سبب آنچه دوست ندارم، خوشبخت شود.

(2) و اگر این تندرستی که روز را در آن به سر برده‌ام یا شب را در آن به سر رسانده‌ام، پیش از گرفتاری‌ای که قطع نمی‌گردد و گناهی که برداشته نمی‌شود باشد، پس آنچه برایم به تأخیر انداخته‌ای، پیش انداز و آنچه از من پیش انداخته‌ای، پس انداز.

(3) زیرا آنچه سرانجامش نابودیست، زیاد نیست و آنچه فرجامش بقاست، کم نیست. و بر محمّد و خاندانش درود فرست.